فصلنامه بهداشت و ایمنی کار

مقدمه: میزان بار کاری و متعاقب آن میزان شکست‌های شناختی از عوامل تاثیر گذار بر رفتار، عملکرد و کارایی و بهروری پرستاران در محیط کار می باشد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط شکست‌های شناختی و میزان درک و ارزیابی از بار کاری پرستاران انجام گرفته است.

روش کار: این مطالعه توصیفی – تحلیلی  و مقطعی در سال ۱۳۹۳ روی ۱۵۰ نفر  از پرستاران زن و مرد شاغل در  بخش‌های مختلف بیمارستان‌های امام خمینی و ولیعصر شهر تهران انجام گرفت. جهت اندازه گیری بار کار ذهنی و میزان شکست‌های شناختی به‌ترتیب از پرسش‌نامه بار کار ذهنی (NASA-TLX) و پرسش‌نامه شکست‌های شناختی (CFQ) استفاده گردید. درنهایت با استفاده از نرم افزار spss  نسخه ۲۰ و انجام آزمون های هم‌بستگی پیرسن و تی-تست و آنالیز واریانس یک طرفه، داده‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن  نتایج پژوهش نشان داد که  در سطح خطای ۵ درصد بین بار کار ذهنی و حافظه اسمی پرستاران ارتباط معنا درای وجود داشت (۰,۰۰ = P-value). هم‌چنین ارتباط بین بار کار فیزیکی با حافظه، توجه و شکست شناختی کلی (CFQtotal) ارتباط نیز معنا دار بود
 (۰,۰۵ > P-value). بعد ناکامی بارکاری نیز ارتباط معنا داری با  حافظه، توجه، اعمال حرکتی، مقدار شکست شناختی کلی (CFQtotal) داشت  (۰.۰۵ > P-value).

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بار کار ذهنی درک شده در پرستاران بالا می‌باشد  و بین ابعاد شکست های شناختی و بار کار ذهنی تعامل برقرار است. به‌گونه ای که افزایش ابعاد بار کاری موجب افزایش شکست‌های شناختی در انجام وظیفه می‌گردد.

مقدمه: آلودگی صوتی در مناطق شهری به عنوان یک مشکل بزرگ شناخته شده و از آنجا که آسیب‌های شنوایی نگرانی اصلی در خصوص مواجهه با صدا محسوب می شود، سایر اثرات فیزیکی و روانی نباید مورد غفلت واقع شوند. آزردگی ناشی از صدا و به دنبال آن تجربه عوارضی مانند خستگی و کاهش تمرکز، احتمال بروز خطاهای انسانی و گاهاً حوادث جبران ناپذیر شغلی را افزایش می دهد که این موضوع اهمیت میزان تراز مواجهه با صدا از یک طرف از نقطه نظر بهداشت و سلامت جامعه و از طرف دیگر از نقطه نظر ایمنی محیط کار را روشن و واضح می سازد.

روش کار: در این مطالعه برای بررسی میزان آزردگی ناشی از صدای حمل و نقل هوایی یک مطالعه مقطعی در سال ۱۳۹۴ انجام گرفت. بدین منظور یک نمونه ۲۰۰ نفری از جامعه‌ی ساکنین و شاغلین غیرصنعتی در معرض صدا در جنوب غربی تهران در چهار محدوده‌ی مورد مطالعه انتخاب شد. سپس اقدام به توزیع، تکمیل و جمع آوری پرسش‌نامه‌های مقیاس میزان آزردگی افراد (توصیه شده بر اساس سازمان بین المللی استاندارد (ISO) به شماره ISO ۱۵۶۶۶-۲۰۰۳) و قابلیت دیدن منابع هوایی، میزان درک صدا و پرسش‌نامه اطلاعات دموگرافیک به صورت خودگزارش دهی در این مناطق شد، سپس برای برآورد صدای ترافیک هوایی، داده‌های حاصل از مدل INM (مدل یکپارچه صدا) و مشخصات طول و عرض جغرافیایی نمونه‌های مورد سنجش که توسط سامانه‌ی موقعیت ‌یابی جهانی (GPS) ثبت شده بود به نرم افزار GIS داده شد تا اطلاعات برآوردی از صدای ترافیک هوایی به‌دست آید.

یافته ها: در این مطالعه مشاهده شد که تراز معادل صدای کل منطقه در طول شب و تراز متوسط روز تنها در محدوده‌ی سی متری جی و تراز متوسط شبانه در همه‌ی محدوده‌ها به‌جز دوراهی قپان فراتر از حد مجاز و بیش‌ترین درصد افراد با آزردگی بالا مربوط به میزان آزردگی شب می‌باشد. از طرفی ارتباط تراز متوسط روز(DL) با میزان آزردگی روز (P=۰/۰۱ , R=۰/۱۴۲)، ارتباط تراز متوسط شبانه(NL) با میزان آزردگی شب (P=۰/۰۰۴ , R=۰/۳۳۴) و ارتباط تراز متوسط شب و روز (DNL) با میزان آزردگی شبانه روز (P=۰/۰۰۰ , R=۰/۲۳۵)، به‌دست آمد.

نتیجه گیری: با اعمال کنترل‌های مدیریتی در خصوص کاهش تعداد پروازهای شبانه یا اقدامات مهندسی مانند بهبود شرایط ساختمان سازی در جهت کاهش دریافت میزان صدا توسط افراد در معرض، می‌توان تاثیر به‌سزایی در بهبود شرایط آلودگی صوتی هوایی و میزان آزردگی افراد در این منطقه ایجاد کرد.