مقدمه: تا پیش از این، استانداردهای روشنایی به ویژهIlluminating Engineering Societyس(IES) و استانداردهای استفاده شده در ایران، صرفاً براساس اندازه گیری کمّی روشنایی بنا شده بود، اما پس از مشخص شدن اثراتِ روحی و روانی روشنایی و تأثیری که روشنایی بر کمیت و کیفیت تولید و راحتی کارکنان می گذارد، استانداردها روشنایی دچار تغییراتی شدند. استاندارد EN ۱۲۴۶۴-۱ علاوه بر کمیت و کیفیت روشنایی به استفاده ی بهینه از انرژی توجه کرده است.
.
روش کار: در این تحقیق ابتدا میز کار را به مربع هایی به ابعاد ۲۰ سانتی متر تقسیم کرده، با قرار دادن حس گر نور سنج مدل HAGNER s۳ در مرکز هر مربع، شدت روشنایی را اندازه گیری نمودیم. بعد میزان درخشندگی هر کدام از منابع روشنایی را از دید ناظر اندازه گیری کردیم، سپس با کمک شبکه بندی انجام شده، میزان متوسط درخشندگی سطح میز کار را به‌دست آوردیم. همچنین فواصل عمودی، افقی و جانبی بین چشم ناظر و منابع روشنایی را محاسبه کردیم. اطلاعات حاصله را در معادله قرار داده و خیرگی را حساب نمودیم. در پایان از روی جدول، شاخص تجلی رنگ منابع روشنایی را به‌دست آوردیم.
.
یافته ها: بررسی یافته های پژوهش نشان می‌دهد که شدت روشنایی نگه دارنده در هیچ کدام از پست های کاری با مقدار استاندارد(۵۰۰ لوکس) مطابقت ندارد. همچنین خیرگی در کمتر از ۱۰ درصد پست های کاری مطابق حد استاندارد می‌باشد، پس ضروری است با اصلاح سیستم روشنایی مصنوعی، میزان شدت روشنایی نگه دارنده و خیرگی در حد استاندارد تامین گردد.
.
نتیجه گیری: وضعیت موجود روشنایی با شرایط مورد نظر استاندارد اختلاف زیادی دارد و تغییرات در سیستم روشنایی ضروری است.
