مقدمه: استرس حرارتی یکی از عوامل زیان آور فیزیکی محیط کار است که می تواند باعث اختلال در عمل‌کردهای شناختی افراد شود. هدف از این تحقیق بررسی اثر سطوح مختلف گرما بر روی میزان توجه و زمان واکنش در شرایط آزمایشگاهی بود.
روش کار: در این مطالعه تجربی ۳۳ نفر از دانشجویان دانشکده بهداشت شامل ۱۷مرد و۱۶زن با میانگین و انحراف معیار سنی۱/۲۲ (±۳/۲) مورد بررسی قرارگرفتند. پس از ۵/۱ ساعت مواجهه با دو سطح دمای C°۲۲ و C°۳۷ ،درصد توجه افراد با استفاده از آزمون عمل‌کرد پیوسته و زمان واکنش آنها با استفاده از دستگاه سنجش زمان واکنش اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج آزمو‌ن‌های توجه وزمان واکنش نشان داد که با افزایش دما، میانگین میزان توجه کاهش و زمان واکنش افزایش می‌یابد که از نظر آماری این تفاوتها معنادار بود (۰۰۱/۰˂P).درصد توجه درشرایط مواجهه با دمای ۲۲درجه سانتی‌گراد به‌طور معناداری بیشتر از میزان مربوطه در دمای ۳۷ درجه سانتی‌گراد بود (۰۰۱/۰˂P). زمان واکنش درشرایط مواجهه با دمای ۳۷ درجه سانتی‌گراد به‌طور معنی داری بیشتر از میزان مربوطه در دمای ۲۲ درجه سانتی‌گراد بود (۰۰۱/۰˂P).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که گرما از طریق افزایش زمان واکنش و کاهش درصد توجه افراد منجربه افت عمل‌کردهای شناختی آنها می‌شود. بنابراین در پست‌های کاری مانند اتاق‌های فرمان و صنایع مختلف که نیاز به توجه، تمرکز و عکس‌العمل سریع دارند در نظر گرفتن و بهینه‌سازی شرایط گرما به منظور افزایش سطح توجه و کاهش زمان واکنش ضروریست.
