مهرداد حاجی حسنی، فریده حاجی‌حسنی،
دوره ۱۱، شماره ۳ - ( ۶-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: اهمال‌کاری شغلی مسأَله‌ای مهم است که با بهره‌وری سازمانی در ارتباط است. گرچه، توجه زیادی به این مسأله شده است اما پژوهش‌های محدودی در رابطه با نقش سرسختی روان‌شناختی و تعارض زناشویی انجام شده است. هدف اصلی پژوهش حاضر پیش‌بینی اهمال‌کاری شغلی بر مبنای سرسختی روان‌شناختی و تعارض زناشویی در کارکنان دانشگاه شهرکرد بود.
روش کار: پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی بود. جامعه پژوهش شامل کارکنان دانشگاه شهرکرد در سال ۱۳۹۶ که ۱۶۸ نفر از آنها به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و با مقیاس‌های اهمال‌کاری شغلی (صفاری نیا و امیرخانی، ۱۳۹۰)، سرسختی روان‌شناختی‌لانگ و گالت (۲۰۰۳) و تعارض زناشویی ثنایی و براتی (۱۳۸۵) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، آزمون‌های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه سرسختی روان‌شناختی با اهمال‌کاری شغلی (۳۱۶/۰-=r، ۰۰۱/۰>P)، تعارض زناشویی با اهمال‌کاری شغلی (۵۱۱/۰ =r، ۰۰۱/۰>P) معنا‌دار است. نتایج رگرسیون خطی چندگانه نشان داد که تعارض زناشویی (۳۴۷/۰ =B، ۰۰۱/۰>P) توان پیش‌بینی اهمال‌کاری شغلی را دارد و ۸/۲۷ درصد واریانس اهمال‌کاری شغلی کارکنان دانشگاه شهرکرد را تبیین می‌کند.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که می‌توان اهمال‌کاری شغلی کارکنان دانشگاه شهرکرد را از طریق تعارض زناشویی پیش‌بینی کرد. لذا توصیه می‌گردد در بررسی اهمال‌کاری کارکنان دانشگاه شهرکرد به این متغیر توجه شود.
