مقدمه: میزان بار کاری و متعاقب آن میزان شکست‌های شناختی از عوامل تاثیر گذار بر رفتار، عملکرد و کارایی و بهروری پرستاران در محیط کار می باشد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط شکست‌های شناختی و میزان درک و ارزیابی از بار کاری پرستاران انجام گرفته است.
روش کار: این مطالعه توصیفی – تحلیلی و مقطعی در سال ۱۳۹۳ روی ۱۵۰ نفر از پرستاران زن و مرد شاغل در بخش‌های مختلف بیمارستان‌های امام خمینی و ولیعصر شهر تهران انجام گرفت. جهت اندازه گیری بار کار ذهنی و میزان شکست‌های شناختی به‌ترتیب از پرسش‌نامه بار کار ذهنی (NASA-TLX) و پرسش‌نامه شکست‌های شناختی (CFQ) استفاده گردید. درنهایت با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۰ و انجام آزمون های همبستگی پیرسن و تی-تست و آنالیز واریانس یک طرفه، داده‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن نتایج پژوهش نشان داد که در سطح خطای ۵ درصد بین بار کار ذهنی و حافظه اسمی پرستاران ارتباط معنا درای وجود داشت (۰,۰۰ = P-value). هم‌چنین ارتباط بین بار کار فیزیکی با حافظه، توجه و شکست شناختی کلی (CFQtotal) ارتباط نیز معنا دار بود
(۰,۰۵ > P-value). بعد ناکامی بارکاری نیز ارتباط معنا داری با حافظه، توجه، اعمال حرکتی، مقدار شکست شناختی کلی (CFQtotal) داشت (۰.۰۵ > P-value).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بار کار ذهنی درک شده در پرستاران بالا می‌باشد و بین ابعاد شکست های شناختی و بار کار ذهنی تعامل برقرار است. به‌گونه ای که افزایش ابعاد بار کاری موجب افزایش شکست‌های شناختی در انجام وظیفه می‌گردد.
