1- گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
2- گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران
4- گروه مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی البرز،کرج، ایران ، Maryam.nourollahi@gmail.com
چکیده: (1504 مشاهده)
مقدمه: امروزه سازمان ها به منظور ارتقای سطح فرهنگ بهداشت، ایمنی و محیط زیست (HSE) کارکنان به این نتیجه مهم رسیدهاند که باید با ارزیابی دورهای سطح فرهنگ HSE، نقاط ضعف و قوت سیستم را شناسایی نمایند. از سوی دیگر، اگر چه تعاملات اجتماعی میان کارفرمایان (سرپرستان) و کارکنان برای عملکرد سیستم های مدیریت ایمنی اهمیت فزاینده ای دارد، اما تعامل میان جنبه های روانشناختی، ایمنی محیط کار و رابطه آن با رفتار شهروندی HSE کمتر مورد مطالعه قرارگرفته است. مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش قرارداد روانشناختی ایمنی به عنوان متغیر میانجی در ارتباط میان فرهنگ HSE و رفتار شهروندی HSE انجام شد.
روش کار: در این تحقیق از سه پرسشنامه تایید شده قرارداد روانشناختی ایمنی، رفتار شهروندی HSE و فرهنگ HSE استفاده شد. پرسشنامه ها بهصورت تصادفی بین 434 نفر از کارکنان یک صنعت فولاد توزیع شد. بهمنظور تحلیل داده ها و مطالعه روابط میان متغیر ها از مدل سازی معادلات ساختاری و نرمافزار Smart PLS استفاده شد و شاخص های برازش و اعتبار مدل ها مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که فرهنگ HSE یک پیش بینی کننده معنی دار رفتار شهروندی HSE است (001/0>p). فرهنگ HSE دارای تاثیر مثبت و معنی دار بر قرارداد روانشناختی است (001/0>p) و قرار داد روانشناختی دارای نقش میانجی در ارتباط میان فرهنگ HSE و رفتار شهروندی HSE می باشد.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد که فرهنگ HSE و قرارداد روانشناختی به طور مستقیم رفتار شهروندی HSE را تحت تأثیر قرار میدهند. همچنین بر اساس یافته های حاصل از این مطالعه فرهنگ HSE علاوه بر تأثیر مستقیم بر رفتار شهروندی HSE با تأثیر بر قرارداد روانشناختی به عنوان متغیر میانجی می تواند بر رفتار شهروندی HSE تأثیر گذار باشد.