دوره 3، شماره 3 - ( 9-1392 )                   جلد 3 شماره 3 صفحات 54-45 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت ،دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
2- مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت ،دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز ، esmkarami@yahoo.com
3- مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
چکیده:   (18797 مشاهده)

مقدمه: با وجود اینکه روش های ارزیابی ریسک و پیشگیری از حوادث در صنایع، نظیر صنعت فولاد به‌کارگرفته شده است، اما هنوز حوادث بی شماری در این صنایع مشاهده می شود. از این رو، اجرای یک روش آنالیز حادثه می تواند علل ریشه ای و سببی حوادث را شناسایی کند. روش آنالیز فاکتورهای انسانی و طبقه بندی سیستم (HFACS) با آنالیز حوادث گذشته می تواند خطاهای انسانی را در صنایع فولاد بررسی نمایند. هدف این پژوهش، شناسایی خطاهای انسانی در صنایع فولاد با استفاده از روش HFACS می باشد.

.

روش کار: در این تحقیق آمار حوادث موجود در اداره کار و سازمان تامین اجتماعی مربوط به شرکت های دارای ریسک بالا نظیر فولاد و لوله سازی اهواز جمع آوری گردید و آنالیز حوادث بر اساس مدل HFACS انجام شد. این روش دارای 4 سطح و 18زیرگروه می باشد که به ترتیب شامل:1  اعمال ناایمن اپراتورها با 4زیرگروه، 2  پیش شرایط برای اعمال ناایمن با 7زیرگروه، 3  نظارت ناایمن شامل 4زیرگروه و 4  تأثیر سازمان با 3زیرگروه می باشد.

.

یافته ها: در این تحقیق 158 گزارش حادثه مربوط به صنایع فولاد اهواز با روش HFACS آنالیز گردید. نتایج حاصل از آنالیز نشان داد که بیشترین خطاهای انسانی در سطح1، خطاهای مبتنی بر مهارت، در سطح دوم محیط فیزیکی، در سطح3 نظارت ناکافی و در سطح 4مدیریت منابع، علت اصلی وقوع حوادث در صنایع فولاد می باشند.

.

نتیجه گیری: از مطالعه و آنالیز حوادث گذشته با استفاده از روش HFACS می توان علل اصلی و ریشه ای حوادث را شناسایی و از تکرار این حوادث و عواملی که منجر به بروز حادثه می شوند، جلوگیری نمود. همچنین از نتایج حاصل از آنالیز این روش به منظور تدوین و پی ریزی استراتژی های پیشگیری حوادث در آینده در صنعت مذکور استفاده می‌گردد.

متن کامل [PDF 231 kb]   (6823 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1392/5/21 | پذیرش: 1392/9/30 | انتشار: 1392/10/18

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.