دوره 7، شماره 4 - ( 9-1396 )                   جلد 7 شماره 4 صفحات 362-353 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- کارشناس ارشد میکروبیولوژی، گروه میکروبیولوژی، دانشگاه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین - پیشوا، ورامین، ایران
2- استادیار، گروه میکروبیولوژی، دانشگاه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین - پیشوا، ورامین، ایران ، niloofar_noorbakhsh@yahoo.com
3- استادیار، گروه میکروبیولوژی، دانشگاه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین - پیشوا، ورامین، ایران
چکیده:   (18901 مشاهده)

مقدمه: عفونت های بیمارستانی به عنوان  یکی از مهم ترین عوامل  خطر در بخش های مراقبت بهداشتی شناخته می شوند و بهداشت دست به ویژه در گروه پرستاری اولین گام در کنترل این عفونت ها می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه اثر شستن دست  به روش معمولی با مواد ضد عفونی کننده بدون آب درآلودگی میکروبی دست پرستاران بیمارستانی انجام شده است.

روش کار: از دست 30 نفراز پرستاران دربخش های داخلی، جراحی، اطفال، اوژانس، CCU، ICU و قلب در4 مرحله  قبل  و بعد از شست و شو با صابون و قبل و بعد از شست و شو با مایع hand rub نمونه گیری به عمل آمده و نمونه ها در محیط  بلاد آگار و  ائوزین متیلن بلو کشت و سپس با رنگ آمیزی گرم، تست کاتالاز، مانیتول سالت آگار و کواگولاز تشخیص داده شدند.  

یافته ها: نتیجه مطالعه نشان داد از 30 نمونه کشت دست در محیط EMB ،تمام نمونه ها فاقد رشد و در محیط بلادآگار، تمام  نمونه ها  قبل از شست و شو با صابون و نیز مایع با بنیان الکلی بدون آب hand rub دارای کشت مثبت استافیلوکوک بوده و بیش ترین اثربخشی پس ازاستفاده از مایع الکلی hand rub می باشد. هم  چنین کشت نمونه ها در محیط مانیتول وانجام تست کواگولاز بیان گر رشد (80%) استافیلوکوک (کوآگولاز منفی) و (20%) استافیلوکوک اورئوس (کواگولازمثبت) بودند.

نتیجه گیری: در مطالعه حاضر، شست و شو با صابون تاثیری در میکروب زدایی  کف دست کارکنان نداشته است اما ضدعفونی  با مایع الکل hand rub، ارتباط  معنی داری را در کاهش بار میکروبی کشت دست  کارکنان  نشان می دهد که بیان گر این است مایع الکل از مایع صابون در کاهش آلودگی موثرتر بوده است.

متن کامل [PDF 1360 kb]   (64436 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1396/9/13 | پذیرش: 1396/9/13 | انتشار: 1396/9/13

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.